توپولی میخواد مامان شه

 عاقبت در يك شب از شب هاي دور كودك من پا به دنيا مي نهد آن زمان بر من خداي مهربان نام شور انگيز مادر مي نهد بينمش روزي كه طفلم همچو گل در ميان بسترش خوابيده است بوي او چون عطر پيك ياس ها در مشام جان من پيچيده است پيكرش را مي فشارم در برم گويمش چشمان خود را باز كن همچو عشق پاك من جاويد باش در كنارم زندگي آغاز كن...

دل تنها و غریبم منو و این حال عجیبم حال بارون زده از چشمای ابری   دل دل دل دل تنگم منو و این حال قشنگم حال ابری شده از درد و بی صبری   انگار دل منه که داره میشکنه صبور و بی صدا هر لحظه با منه   گویا از این همه حس که تو عالمه سهم من و دلم احوال تلخمه   وقتی هیشکی نیست که حتی از نگاش آروم بشی دل تنهات رام نمیشه این تویی که رامشی وای از این حال که دلت رو پای اعدام میکشی   بال پرواز دلت با پتک عقلت میشکنه دل بی دل بی صدا تو مقطعش جون میکنه   روزی چند بار...